Wat kan de reden zijn voor individuele senatoren om vóór een evident foute wet te stemmen? Bij gebrek aan direct contact met voorstemmers rest ons slechts speculatie daaromtrent, maar de petitie van 23 mei was een laatste poging om met grafisch ondersteunde informatie-overdracht tenminste een aantal hoofdpunten op het netvlies te krijgen:
In de aanloop naar de stemming van 23 mei heeft de Biomedische Rekenkamer zich ingespannen om vele honderden vragen* te formuleren ter informatie en inspiratie van de senatoren. Vragen waarvan de antwoorden wijzen op het vaak irrationele, tegenstrijdige en onwerkbare in deze wijziging Wet Publieke Gezondheid.
De wet is ondanks de te korte verwerking- en discussie-tijd en het hoge controversiële gehalte in stemming gebracht en aangenomen met een meerderheid van 49 stemmen voor en 24 tegen.
De benaming 'slaapwet' is gebruikt om aan te duiden dat sommigen meenden dat dit een wet is die slechts in uitzonderlijke noodgevallen geactiveerd zou hoeven worden. Het is moeilijk in te schatten of dit een serieuze opinie was of slechts voor de uiterlijke schijn. Feit is dat reeds vele zogenaamde zoönose-scenario's op stapel staan om geactiveerd te worden. En daarmee is het niet zozeer een slaapwet als wel een monsterwet die een middagdutje doet.
Het stemresultaat was van tevoren niet onverwacht en daarom is het goed om twee moties aan te halen die gebruik van de wet enigszins in zouden kunnen perken:
Het is veelzeggend dat de Eerste Kamer het niet wenselijk achtte om de transparantie-motie aan te nemen.
De stichting gaat intussen door met het ijveren voor transparantie en ziet met interesse uit naar de gerechtelijke behandeling van diverse gefrustreerde Woo-verzoeken.
*: over twee vragenrondes verdeeld waren dat er zo'n 550; senatoren Dessing (FvD) en Van Hattem (PVV) hebben deze op hun eigen wijze gebruikt.